စြန္႔လႊတ္ျခင္းကို ေရြးခ်ယ္သူ

အပိုင္း(ခ)

သူနဲ႔ကြၽန္မ ခ်စ္သူသက္တမ္း (၂)လျပည့္တဲ့အခ်ိန္မွာ တစ္ျခားေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ သူရႈတ္ေနတယ္ဆိုတ့ဲအေၾကာင္း ကြၽန္မသိလိုက္ရတယ္။ ဒီလိုကိစၥမ်ဳိးကို ကြၽန္မလံုးဝ လက္မခံႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီေကာင္မေလးက ကြၽန္မရဲ႕ အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ရုပ္ရွင္ေတြထဲက ဒီလိုအပ္ေၾကာင္းထပ္တဲ့ ဇာတ္လမ္းမ်ဳိး ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ ႀကံဳရတဲ့အခ်ိန္ ကြၽန္မဘာကိုမွ စဥ္းစားမေနဘဲ သူ႔ကိုအဆက္ျဖတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ဒီလိုေယာက္်ားမ်ဳိးက ကြၽန္မကို စိတ္ႏွလံုးေအာ့နာေစသလို၊ သူ႔အေပၚ စိတ္လႈပ္ရွားဖို႔ ကြၽန္မကိုဘယ္လိုမွ စြမ္းေဆာင္မႏိုင္ခဲ့ေတာ့ဘူး။

တစ္ခါတေလမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မိန္းကေလးျဖစ္ရတာကို ဂုဏ္ယူမိတယ္။ မိန္းကေလးေတြက ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔တယ္။ လွပတယ္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မတို႔ မိန္းကေလးေတြကို လွပတဲ့အရာေတြ အမ်ားႀကီးေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတေလမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မိန္းကေလးျဖစ္ရတာကို သနားမိတယ္။ ကြၽန္မတို႔က ရိုးသား၊ ရိုးအလြန္းတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေယာက္်ားေတြနဲ႔ ႀကံဳတဲ့အခ်ိန္မွာျဖစ္တယ္။

ကြၽန္မတို႔ အိမ္ေထာင္သက္ (၃)ႏွစ္အထိ အစစအရာရာကို ခင္ပြန္းက တာဝန္ယူခဲ့သလို ကြၽန္မကိုလည္း အရမ္းခ်စ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အတြင္းေရးမွဴးမနဲ႔ သူဇာတ္လမ္းစခဲ့ၿပီးေနာက္ ေအးခ်မ္းတဲ့ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးက မီးနီျပခဲ့တယ္။ မိသားစု၊ ႏွစ္ခ်ီၾကာခ်စ္ခဲ့တဲ့ အခ်စ္ေတြနဲ႔ အေၾကာင္းျပၿပီး သူ႔စိတ္ကိုဆဲြထားဖို႔ ကြၽန္မႀကိဳးစားခဲ့ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးမွာ ကြၽန္မလုပ္သမွ်က အခ်ည္းႏွီးသာ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ မၾကာခဏ ရန္ျဖစ္ျငင္းခုန္ၿပီးေနာက္ အက်ဳိးအေၾကာင္းတစ္ရပ္ကို ကြၽန္မတေျဖးေျဖး သေဘာေပါက္နားလည္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းက "တကယ္လို႔ မိန္းကေလးေတြက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလးစားရမွန္း နားမလည္ခဲ့ရင္ တစ္သက္လံုး ေယာက္်ားေတြရဲ႕ ကစားစရာအရုပ္ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ အၿမဲခြင့္လြတ္ေနရင္ ေနာက္ထပ္အမွားလုပ္ဖို႔အတြက္ သူတို႔ဝန္ေလးေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္မတို႔ကိုလည္း ရွိတယ္လို႔ သူတို႔ဂရုစိုက္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး"

ကြာရွင္းဖို႔ သူ႔ကို ကြၽန္မဖက္က စၿပီးေတာင္းဆိုလိုက္တယ္။ တစ္ခုခုကို ဆံုးရႈံးသြားတဲ့ ပံုစံနဲ႔ ေငးငိုင္သြားတဲ့ သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး ေက်နပ္တဲ့ ေအာင္ႏိုင္မႈတစ္ခုကို ကြၽန္မရလိုက္တယ္။ အတြင္းေရးမွဴးနဲ႔ သူ႔ဇာတ္လမ္းအေၾကာင္း ကြၽန္မကို စရွင္းျပတယ္။ ဒီမိသားစု၊ ဒီအိမ္ေထာင္ေရးကို လက္လြတ္ဆံုးရႈံးဖို႔ သူဘယ္ေတာ့မွ မစဥ္းစားခဲ့ေၾကာင္း၊ အတြင္းေရးမွဴးမနဲ႔က စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ရွင္းျပတယ္။ အခုခ်ိန္မွာ သူရဲ႕အပိုစကားေတြ ဘာတစ္ခြန္းမွ ကြၽန္မနားမေထာင္ခ်င္ခဲ့ဘူး။ စိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုပဲ ကြၽန္မလိုလားခဲ့တယ္။

မိန္းကေလးေတြ ကိုယ့္ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ကိုယ္ ရွင္သန္သင့္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလးစားသင့္တယ္။ ဒီလို ဘီးေခ်ာ္တဲ့ေယာက္်ားမ်ဳိး၊ ေနာက္မီးလင္းတဲ့ ေယာက္်ားမ်ဳိးကို စြန္႔ပစ္သင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ စြန္႔ပစ္ႏိုင္ရမယ္။

(က) အမ်ဳိးသမီး

သူေနာက္မီးလင္းေနၿပီလို႔ ကြၽန္မသိတဲ့တစ္ေန႔ သူ႔ပါးကို ခပ္နာနာေလး ကြၽန္မရိုက္ပစ္လိုက္တယ္။ ဒါေတာင္ သူက ကြၽန္မကို အရင္လို မႏူးညံ့၊ မသိမ္ေမြ႔ဘဲ ရန္ရွာ၊ ရန္လိုတဲ့မိန္းမလို႔ စြပ္စဲြခဲ့တယ္။ စာနာစိတ္မရွိတဲ့ ဒီလိုေယာက္်ားမ်ဳိးကို ကြၽန္မဟားတိုက္ ရယ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ သူ႔အမွားကို သူမေတြ႔ဘဲ အားလံုးက ကြၽန္မအမွားေတြ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မက ရန္လို၊ ရန္မႈတတ္တဲ့ မိန္းမၾကမ္းဆိုရင္ သိမ့္ေမြ႔ႏူးညံ့တဲ့ မိန္းမကို သူရွာႏိုင္ဖို႔ သူ႔ကို ကြၽန္မစြန္႔လႊတ္လိုက္တယ္။

(ခ) အမ်ဳိးသမီး

ေယာက္်ားတစ္ေယာက္မွာ ေငြရွိလား၊ ကားရွိလား၊ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံေကာင္းသလား ဆိုတာကို ကြၽန္မနည္းနည္းမွ ဂရုမစိုက္ခဲ့ဘူး။ စိတ္ဝင္မစားခဲ့ဘူး။ သူနဲ႔အတူ ဒိုးတူေပါင္ဖက္ ကြၽန္မႀကိဳးစားရုန္းကန္ရဲတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္တဲ့ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ေနာက္မီးလင္းတာကိုေတာ့ ကြၽန္မနည္းနည္းမွ သည္းမခံႏိုင္ခဲ့ဘူး။ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလိုေယာက္်ားမ်ဳိးအတြက္ ေနာင္တမရတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ကြၽန္မပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ခ်ရဲတယ္။ အဲဒါက သူ႔ကို စြန္႔ပစ္ဖို႔ပဲ။

အခ်စ္နဲ႔အခ်စ္ၾကားမွာ သဲတစ္ပြင့္ေတာင္ အဝင္မခံဘူးတဲ့...

အခ်စ္ထဲက ေယာက္်ားနဲ႔မိန္းမတို႔ဟာ သာမန္လူေတြပါ။ သာမန္လူေတြ အမွားလုပ္ရင္ ေနာင္တရျပင္ဆင္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးတစ္ခုေတာ့ ရွိသင့္သတဲ့။ ေနာင္တရ၊ စိတ္ျပန္လည္လာသူကို သင္လက္လြတ္မလား? ျပဳျပင္ဖို႔ အခြင့္အေရး ေပးမလား?

အပိုင္း(က)ကို မိန္းကေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မႀကိဳက္ၾကဘူး။ ၿခံေက်ာ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ကုိ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္သေဘာထား ျပည့္ဝတဲ့ မိန္းကေလးမွ လုပ္ႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ သေဘာထားက အပိုင္း(က) ကြန္မန္႔ထဲကအတိုင္း အဲေလာက္မျပည့္ဝႏိုင္ခဲ့ဘူး.... း)